router nedir hakkinda detayli bilgi

1. GİRİŞ
Şekil -1 : Ağ donanım birimleri
Router'lar, a1t katman protokollerinden bağımsız olarak, intemetwork'te birbirine bağlı ağ1ar arası paket gönderme işlevin gerçekleştiren ağ ara birimleridir. LAN'ın WAN'1ara veya uzaktaki diğer LAN'lara bağlantısında kullanılırlar. Örneğin IP protokolü kullanılan bir router Veri -Bağlantı katmanında Ethernet, Token-ring ya da FDDI protokolünden birini yada bir kaçını kullanabilir. Keza fiziksel katmanda da UTP, Coaxial ya da fiber optik kablo kullanılır. Yönlendiriciler, OSI modelinde Router'1ar fiziksel katmandan ağ katmanına kadar olan yerde çalışırlar ve paketleri software address ya da network address denilen adresleri kullanarak gönderilir. Bu adresler ağ katmanı baş1ıklarında bulunur ve mantıksal bir ağı temsil eder. 3. katmana ait protokoller düzeyinde adres kontrolü yapıp komple bir ağda paketin alıcısına gitmesi için en uygun yolu belirleyebilirler. Aynı zamanda LAN ve WAN teknolojisi arasında bir köprü görevi görür .Şekil- 2

1.DİNAMİK YÖNLENDİRME
Router ağ katmanı protokollerine bağımlı birimlerdir. Bunun an1amı bir router'in bir paketi göndere bilinmesi için , gelen ağ katmanı protokol paketinin başlığını anlaması gerekmektedir. Örneğin IP paketini route edebilmesi (yönlendirebilmesi) için IP protokolünü bilmesi gerekmektedir .
Yönlendiriciler veri paketlerinin bir uçtan diğer uca ,ağdaki uygun düğümler üzerinden geçirilerek alıcısına ulaştırılması işin kotarır1ar. Paketleri gönderen ve a1an düğüm arasında birden fazla yol varsa ,en uygun yolun seçilmesi ana görevleridir; en uygun yolun be1irlenmesi için de, ağ topolojisi ve ağın (bağlantı hatların durumu, bant genişlikleri vs. gibi) anki durumu hakkında bir takım bilgileri tutar .

UYGULAMA A UYGULAMA B

Şekil-2 : Yönlendiricinin çalışma katmanları



1.1 GENEL BİLGİLER:
Yönlendirme paketi bir aygıttan alır ve ağdan geçirerek başka bir ağda bulunan başka bir aygıta gönderir. Eğer ağınızda bir yönlendirici yoksa yönlendirme yapamazsınız. yönlendiriciler yolu tarif eder ve sizin ara ağınızdaki bilgilere mutlaka sahip olan bir yönlendiriciniz o1ması lazımdır.
• Gidilecek adres
• Uzak ağlar hakkında bilgi alabilmek için komşu routerlar
• Bütün uzak ağlar için olası yollar
• Her ağ için en iyi yol
• Yönlendirme bilgisinin nasıl korunacağı ve nasıl doğrulacağı
Bir yönlendirici uzak ağlar hakkında komşu yönlendiricilerden veya bir idareciden bilgi alabilir. Yön1eniİirici daha sonra uzak network1arı nasıl bulacağım anlatan bir yönlendirme tablosu oluşturur. Eğer ağlar bağlanmazsa, yönlendirici her değişmeyen yönlendirmeyle uzak ağı nasıl öğreneceğini bilmek zorundadır. Dinamik yönlendirme komşu ağlarla yönlendirme bağlantısında yönlendirme protokolünün yürütülmesi işlemidir. Yönlendiricilerin bilgilerini güncelleştirir. Eğer bir ağda bir değişiklik olursa dinamik dinamik yönlendirme protokolleri otomatik olarak bütün diğer routerlara değişiklik hakkında bilgi verir. Eğer statik yönlendirme kullanılırsa, idareci bütün değişiklikleri bütün routerlara elle güncelleştirmekle sorumludur .
Routerlar sadece uzak ağlara yönlendirici tablosuna bakarak ve onlara nasıl ulaşacağını bularak paketleri gönderir. Fakat bizim biçimlendirilmiş yönlendiricimiz sadece her yönlendirme tablosundaki direk bağlanılan ağların bilgilerine sahiptir.
Bir router, yönlendirme tablosunda listelenmeyen bir ağdan bir paket alırsa, o paketi atar. Router uzak ağı aramak için bir bildiri göndermez, sadece paketi atar. Bizim küçük internetworkümüze bütün ağları içeren yönlendirme tablolarını biçimlendirmek için bir çok yol vardır, bu yüzden paketler gönderilebilir. Bununla birlikte bir ağ için en iyi yol biçimlerini anlayabilirseniz, siz iş ihtiyaçlarınıza neyin en uygun olduğuna karar verebilirsiniz.
Yönlendirmenin değişik tipleri aşağıdadır.
1- Statik yönlendirme
2- Default yönlendirme Dinamik yönlendirme

1.1.2 YÖNLENDİRME ÇEŞİTLERİ

1.1.2.1 STATİK YÖNLENDİRME

Statik yönlendirme bir idareci tarafından yönlendi her routerun yönlendirme tablosuna elle eklenmesi işlemidir.
Komut bir statik yönlendirmeyi bir yönlendirme tablosuna eklenmesi için kullanılır. IP route [destination-network] [mask] [next_hop _adress or exitinterface] [administrative_distanfe ] [permanet ]

Aşağıda strinkteki komutları açıklayan bir liste vardır .
IP route(lP yönü): Komut bir statik yönlendirme oluşturmaya yarar.
Destination_network(hedef ağ): Yönlendirme tablosunda bulunduğunuz ağ
Next_hop _adress( sonraki atlama adresfi:Ağ paketi alacak ve uzak ağa gönderecek sonraki sıçrama router ara yüzücüdür. Siz yönlendirmeyi eklemeden önce bu Router'a eklenmeniz (ping ) gerekir.
Exitinterface(çıkış ara yüzü):Eğer istenirse sonraki sıçrama adresinin yerine kullanı1ır. Bu bir noktadan noktaya bağlantısında olmak zorunda, W AN gibi. Bu komut bir LAN'da kullanılmaz. ethernet gibi.
Administrative _distance(idari uzaklık):Standart ayarlarla, statik yönlendirmeler bir idari mesafeye sahip olurlar. Siz standart ayarlar değerini komut sonunda bir idari yük eklenerek değiştirebiliriz.
Permanent(sürekli1ik): Eğer arayüz kapatılırsa veya router sonraki ağ bağlantısını yapamazsa rota otomatik olarak yönlendirme tablosundan atılır. Permenant seçeneklerini seçmek ne olursa olsun yönlendirme tablosundaki girişinizi tutar.

1.1.2.2 NORMAL YÖNLENDİRME MODU

Normal yönlendirme modu “geçidin son bekleme yeri'” olarak bilinir. Bu paketleri, yönlendirme tablosunda bulunmayan bir uzak hedef ağıyla bir sonraki sekmeye gönderilir. Siz standart yönlendirme modunu kütük ağlarla kullanabilirsiniz., ki bunun anlamı bunlar ağ dışında sadece bir tane çıkış noktasına sahipler .
Bir standart yön modunu biçimlendirmek için, siz ağ adreslerinde wi1dcar kullanabilirsiniz ve bir statik yönün örtülmüş yerlerini kullanabilirsiniz.
Aşağıdaki komut bir standart yönlendirme modunu bir yönlendirme tablosuna eklenmesi için kullanılır.

Ip route 0.0.0.0 0.0.0.0_hop_interface

Bu komut yönlendiriciye hakkında hiçbir şey bilinmeyen herhangi anlatır. Bir statik yönlendirme veya direk bağlanılan ağ olduğu için, sonraki sekme routeri ki bu direk olarak bağlantı yapabilir.
Sonraki hop adresi, sonraki hop arayüzü sonraki hop routerına bağlayandır. Bu arayüz çıkış arayüzünde biçimlendirilen ağla aynı ağda olmalıdır.

İdari uzaklık
Yönlendirme protokollerini şekillendirirken, idari uzaklık bilmemiz gerekir. Bunlar komşu bir routera gönderilen, yönlendirme bilgisinin güvenildiğini artırmak için kullanılır. Bir idari uzaklık 0’dan 255 kadar bir tamsayıdır. O en güvenilenidir ve 255 bu yönde geçen hiçbir trafik yoktur demektir.

Route Source
Tablo da standart İdari uzaklıkları gösterir. Tabloda EIGRP (dahili geçit yönlendirme protokolü artımı) ve OSPF (önce en kısa alanı aç) bulunur. Bunlar tarafsız eklenmiş protokol1erindir. Fakat siz gelişmiş yönlendirme problemlerinde bunlar1a karşılaşabilirsiniz.
______________________________________________________________________ Route Source Default Distance
______________________________________________________________________
Connected interface 0
Statik route 1
EIGRP 90
IGRP 100
OSPF 110
RIP 120
External EIGRP 170
Unkown 225
______________________________________________________________________

Eğer bir ağ direk bağlanıyorsa, router her zaman ağa bağlamak için arayüz ve ağda arayüz biçimlendirilecektir. Router her zaman bir statik yönü olmadan önce onun kendi biçimlendirilmesi olduğunu düşünür. Eğer bir idareci routerda bir statik yön biçimlendirilirse, o yön herhangi bir öğrenilmiş yönün bir yönlendirme protokolünden elde edildiği düşünülecektir. Bunun anlamı bir hedef ağ elde etmek için çeşitli yolların
olabileceğidir, fakat bunu standart ayarlar tarafından yapabilirsiniz, bunların uzaklığı l'dir.

1.1.2.4 DİNAMİK YÖNLENDİRME

Dinamik yönlendirme routerlardaki yönlendirme tablolarındaki protoko1lerin bulunması ve günce1leştirilmesi işlemidir. Bu yöntem statik veya normal modlu yönlendirmelere göre daha kolaydır, fakat bunu CPU işlemcilerinin ve ağ bağlantılarındaki bant genişliği ku1lanımının masraflı olduğu routerlarda kullanılabilirsiniz. Bu yönlendirme protokolü bir router kullanarak kuralları üç sınıf dinamik yönlendirme protokolü vardır.

1.1.2.4.1 Uzaklık Vektörü (Distance -Vector) :

Uzaklık vektörü bir uzak ağa en iyi yolu bulmak için bir mesafe kullanır. Her defasında bir paket bir routerden geçer, buna atlama denir. Ağda en az atlamalı yön en iyi yön olacaktır. Vektör uzak ağa olan en kararlı yöndür. Uzaklık vektör yönlendirme protokollerine örnek olarak RIP ve TGRP'yi verebiliriz.

1.1.2.4.2 Bağlantı Durumu:

Tipik önce en kısa yol olarak adlandırılır routerların her biri üç tabloya böler. Bu tablolardan biri direk bağlanılan ağların parçalarını tutar, diğeri interworke giriş topolojisine karar verir, ve sonucu yönlendirme tablosu için kullanılır. Bağlantı durum routerları herhangi bir distance vektör(uzak1ık vektörü) yönlendirme protokolünden daha fazla bilgiye sahiptirler. IP yönlendirme protoko1lerinden bir örnek olan OSPF tamamen bağlantı durumudur.

Hybrid : Distance _vektor ve bağlantı durumunun tek yanını kullanılır. Örnek olarak EIGRP
Her iş için birlikte kullanılabilecek bir biçimlendirme yönlendirme yolu hazırlama yoktur. Bununla birlikte eğer yönlendirme protokolünün çalışmasının nasıl farklı olduğunu anlarsanız iyi iş kararları alabilirsiniz.

1.1.2.4.3 Uzaklık vektörü yönlendirme protokolleri (Distance_vector routing protls)

Uzaklık vektörü yönlendirme algoritması komşu routerlar sonra intemetwork haritası tamamlanmak için kendi yönlendirme tablolarıyla alınan yönlendirme tablolarıyla a1ınan yönlendirme tablosu birleştiri1ir.Bunu dağıtımla yönlendirme denir. Gerçekten kendi kendine bulmadan uzak ağlar hakkındaki bilgiye bir komşu routerdan güncelleştirerek bir routerdan almak bibi.
Aynı uzak ağa çeşitli bağlantılara sahip olan bir ağa sahip olmak mümkündür. Eğer bu durumdaysa idari uzak1ık ilk a1ınır. Eğer idari uzaklık aynıysa, bir router o uzak ağa en iyi yola karar vermek için diğer ölçümleri kullanacaktır.
RIP bir intemetwork için en iyi yola karar vermek için sadece atlama sayısını kullanır. Eğer RIP aynı atlama sayısıyla aynı uzak nerworke birden faz1a bağlantı bulursa, 00 otomatik olarak bir round_robin yükleme dengesi yerine getirir.

1.1.2.4.4 Yönlendirme Bağlantısı (Routing Loops)

Uzak vektör yönlendirme protoko1leri, bütün aktif arayüzlere periyodik yönlendirme güncelleştirmeleri yayarak intemetworke tamamlanmış yönlendirme tablosunu içerir. Bu çok iyi çalışır, her ne kadar o CPU işlemciyi ve bağlantı genişliğini kaplarsa da. Bunlarla birlikte eğer bir network outage meydana gelirse, problemler oluşur. Uzak vektör yönlendirme protokollerinin bir yavaş uyarılması tutarsız yönlendirme tablolarına ve tutarsız yönlendirme bağlantılarına sebep olur. Aşağıdaki bağlantı problemlerini uzak_vektör protoko1lerinde azaltmak için kullanılır.

1.1.2.4.5 Yatay Bölge( Split_Horizon)

Kuralın uygulanmasıyla yanlış yönlendirme bilgilerini azaltmak ve bir uzak vektör ağındaki tepe yönlendirme bilginin alındığı yönde geri gönderilmesine engel olur.
1.1.2.4.6 Route Poisoning with Poİson Reverse:

Bu sonsuzda bir indirilmiş yönü olumsuz yönde etkileyerek ,komşu routerler indirilmiş yönü olumsuz yönde etkileyerek ,komşu routerler İndirilmiş yön hakkında yanlış güncelleştirmelere karşı dayanıksız değildir .Komşu routerler bir yönden olumsuz etkilenme aldıklarında, indirilmiş bağlantıyla routera olumsuz etkilenmeyi geri gönderme adında bir güncelleştirme gönderirler. Bu bölümdeki bütün yönleri olumsuz etkileme bilgisi aldıklarından emin olmak içindir.

1.1.2.4. 7 İndirmeleri Düzenlemek (Hold_downs)

Bir yönün aksi mevkini geri vermekten, sıradan mesajları önlemek için kullanılır. İndirmeleri düzenlemek hem her indirilmiş yöne geri dönmek hem de ağın eski iyi yöne değişmesini her ne olursa olsun dengelemek için zamanı bırakarak çok hız1ı bir şekilde değişimden yönleri önlemek için yardım eder. Bu routerlara bir spesifik zaman periyodu için sınırlamayı anlatır, herhangi bir değişiklik son zamanlarda kaldırılmış yönleri etkileyebi1ir. Bu işlemeyen routerları diğer routerların tablolarından erken iade edilmesini önler.

1.1.2.4.8 Tetiklenen Güncellenenler ( Triggened updates)

Hold_dawn zamanlayıcı resetler indirmelerin düzenlenmeleri tetiklenen güncellemeleri kullanırlar. Aşağıdaki bir değişikliği komşu routerların bilmesine izin vermek için komşu routerlardan güncelleme mesajlarına benzemeyen tetiklenen güncellemeler komşu routerlara anında gönderilen bir yeni yönlendirme tablosu oluştururlar, çünkü internetworkde bir değişiklik bulunur. Aşağıda tetiklenen güncellemeler için 3.örnekte indirmelerin düzenlenme zamanlayıcısını siler.

• Hold_down zamanlayıcısının süresi dolar
• Router, İntemetworktaki bağlantıların sayısına orantılı olarak bir işlem görevi alır.
• Alman başka bir güncelleme network topolojisini gösteren değişir.

1.1.2.4.8 Yönlendirme Bilgisi Protokolü (Routıng Informatıon Protocol(RIP))

IP için RlP doğru bir uzak vektör yönlendirme protokolüdür. RlP bütün aktif arayüzlere her 30 dakikada tamamlanmış yönlendirme tablosu gönderir. RlP uzak bir ağda en uygun yola karar vermek için sadece atlama sayısını kullanılır, fakat RlP'in maksimum olası atılan sayısı 15'tir.16 'ya ulaşmaz an1amına gelir. RlP küçük ağlarda çok iyi çalışır. Fakat yavaş WAN'1ı büyük ağlarda veya çok fazla sayıda routeri olan ağlarda yetersizdir.
RlP 'in 1. versiyonu ağdaki bütün aletlerin aynı alt ağ maskesi kul1anması zorunlu anlamına gelen sınıfsal yönlendirmeyi kullanır. Bunun nedeni RlP'in 1. versiyonu yedekteki alt ağ bilgilerini güncellendirmelerle birlikte alt ağ bilgisini gönderir, buna sınıfsız yönlendirme denir.

1.1.2.4.9 Dahili Geçit Yönlendirme Protokolü (lntenor gateway roting protocol(lGRP))

IGRP, cisco'nun tescilli bir uzak vektör yönlendirme protokolüdür. Bunun anlamı ağınızda IGRP'yi kullanabilmemiz için bütün routerlarınız tesci1li cisco router olmalıdır. Cisco bu yönlendirme protokolünü RlP'te olan problernlerin üstesinden gelmek için oluşturur. GRP'nin 100 normal modu olan maksimum atlam sayısı 255 'tir. Bu büyük ağlarda çok yardımcıdır ve bir RIP ağındaki maksirnum 15 atlarna sorununu çözer. IGRP bununla birlikte UP'ten farklı bir ölçüt kullanır. IGRP bir İntemetworkle en iyi yöne karar vermek için bant genişliğini ve hattın ölçüm modu, tarafından gecikmesini kullanır; buna bileşik ölçüm denir. Güvenirlik, yükleme ve bunlar normal mod tarafından kullanılmasalar bile maksimum letirn birimi (MTU) de kullanılabilir.

Biçimlemelerin doğruluğunu kanıtlamak:

Bir kez biçimlendirmelerimizi tamamladıktan sonra onların doğruluğunu kanıtlamak çok önemlidir. Aşağıdaki listede komutları kullanarak routerinizde biçimlendirilmiş yön ve rönlendirme protokollerinizin doğruluğunu kanıtlayabilirsiniz.
Show İp router (lP yönünü göster): Bildiği yön ve yönlendiricileri görüntüler.
Show protocols (protokolleri göster): Routerda biçimlendirilmiş yön protokol bilgilerini gösterir.
Debue ip rip: Routerda alınan routera gönderilen yönlendirme güncelleştirmelerini gösterir. Debue ip igrp events: Ağda dolaşan IGRP yönlendirme bilgisini gösterir.
Debue: İp İe:ro transactİons: Komşu routerlarda bir güncelleştirme için soruları ve sizin routerinızdan bu diğer routerlara gönderilen mesaj İsteklerini gösterir.

GEREKJ1 PROSEDÜRLER (NECESSARY PROCEDURES)

Bu bölümde bir yönlendirme tablosunu nasıl kullanacağını göstereceğiz. .Statik yönlendirme
• Default yönlendirme
• Dinamik yönlendirme

Statik Yönlendirmeyi Biçimlendirme (Configuring Static Routing)
Aşağıda Cisco routerda statik yönlendirmenin biçimlendirmesinin yönlendirme çıkışın gösteriyoruz.
ip route remote_network mask next_hop
Aşağıda bazı örnekler verilmiştir;
2621A(config) # ip route 172.16.20.0 255.255.255.0 172.16.10.2
2621A(config) # ip route 172.16.30.0 255.255.255.0 172.16.10.2
2621A(config) # ip route 172.16.40.0 255.255.255.0 172.16.10.2
2621A(config) # ip route 172.16.50.0 255.255.255.0 172.16.10.2

Router biçimlendirildikten sonra, biçimlendirme çalışmasının gösterimini ve ip yönü gösterimini statik yönleri görmek için yazabiliriz. Örnek;
2621A#sh ip route
Codes: c -connected, s -static, I -IGRP , R -RIP
M -(output cut]
Gateway oflast resort is not set

172.16.0.0/24 Is subnetted, 5 subnets
S 172.16.50.0[1/0] via 172.16.10.2
S 172.16.40.0[1/0] via 172.16.10.2
S 172.16.30.0[1/0] via 172.16.10.2
S 172.16.20.0[1/0] via 172.16.10.2
C 172.16.10.0 is directiy connected,
FastEthernet0/0
2621A#

S, statik yönler İçindir ve C direk bağlanılan yönler içindir.
Eğer yönler yönlendirme tablosunda gösterilmezse bunun nedeninin routerm sizin biçimlendirdiğiniz sonraki hop adresiyle bağlantı kuramaması olduğunu hatırlayın. Eğer sonraki atlama hedefiyle kontağa geçemediğiniz takdirde, yönü, yönlendirme tablosunda tutmak için sürekli parametreleri kullanabilirsiniz.

Default Yönlendirmesinin Biçimlendirilmesi ( Configuring Default Routing)

Bir routerda standart yön modunu biçimlendirmek için aşağıdaki komutu kullanırız
İp route 0.0.0.0 0.0.0.0 next_hop
Buna bir örnek;
2501c[config]# ip route 0.0.0.0 0.0.0.0 172.16.40.1
Eğer standart yön modunu ayarladıysanız, sadece direk bağlanılan ağları göreceksiniz, bir S * ekleyin, ki bu giriş standart yön modu için adaydır

2501c#sh ip route
codes:c-connected,
s-static
I-IGRP
R-RIP
M-
[output]
-IS-IS level–1.L2-IS-IS level-2,*-candidate U-Per-user static route,o-ODR
Gateway of last resort is subnetted, 5 subnets
C 172.16.50.0 is directly conneted, Ethernet 0
C 172.16.40.0 is directly conneted, serial 10
S* 0.0.0.0/0[1/0] via 172116.40.1
2501C#

Bununla son durağın geçidinin yönlendirme tablosuna henüz girildiğini fark ederiz. Bununla birlikte, standart yönlerin modunu ku11andığmızda birçok komutun farkında olmalısınız ip classiess command
Bütün Cisco routerları router her arayüzde bir standart alt ağ maskesi modu beklediği anlamına gelen sınıflı routerlardır. Bir router yönlendirme tablosunda bulunmayan bir hedef alt ağ için bir paket a1ırsa, router standart modla bu paketi düşürecektir. Eğer standart yön modunu kullanıyorsanız ip classless komutun kullanmak zorundasınız çünkü yönlendirme tablosunda hiçbir uzak alt ağ olmayacaktır.
2501C(config) # ip classless
Bunun bir global biçimlendirme komutu olduğunu düşünün. IOS'un 11.2 versiyonundan beri, .~ komutu standart modla görüntülenebiliyor .Clasful bir ağda bir router , arayüzün IP adresine alt ağda verilmiş görevde bütün alt ağları bildiğine inanır, fakat yönlendirme tablosu bunun için bir yöne sahip değildir , paket atılacaktır .



RIP Yönlendirmesini Biçimlendirmek ( Configuring RIP Routing)
RIP yönlendirmesini biçimlendirmek için routerın RIP komutuyla protokolü açın ve RIP yönlendirme protokolüne hangi ağ1arı bildireceğini anlatın.

Örnek;
2621A(config)#router rip
2621A(config-router)#network 172.16.0.0
2621A(config-router)#^Z
2621A#
İşte budur. İki komut ve yaptınız. Bununla birlikte tükettiğiniz bant genişliğini ve ekstra router CPU işlemcisini aklınızda tutun.

RIP Yönlendirme Tablolarının Doğruluğunu Kanıtlamak (Verifyig the RTP Routing Tables)
Her yönlendirme tablosu şu anda, komşu routerlardan alınan enjekte edilmiş RlP yönleri gibi direk bağlanılan yönlere sahiptir.
Aşağıdaki router çıkışı bir routerın yönlendirme tablosunun içeriğini gösterir .
2621A#sh ip route
Codes: C – connected, S-static,I- IGRP,R-RIP
M-[output cut]
Gateway of last resort is not set
172.16.0.0/24 is subnetted, 5 subnets
R 172.16.50.0 [120/3] via 172.16.10.2, FastEtherbetO/O
R 172.16.40.0 [120/2] via 172.16.10.2, FastEtherbetO/O
R 172.16.30.0 [120/2] via 172.16.10.2, FastEtherbetO/O
R 172.16.20.0 [120/1] via 172.16.10.2, FastEtherbetO/O
2621A#
R 172.16.10.0 is directiy conneted FastEtherbetO/O
Yukarıdaki çıkışta, R'nin anlamı RlP yönlendirme protokolünün dinamik kullanımının network'e eklenmesidir.[120/3] yönün idari uzaklığıdır.



IGRP Yönlendirilmesini Biçimlendirme (Configuring IGRP rountİng)
IGRP 'i biçimlendirmek için kullanı1an komut için kul1anı1an komut RlP'a yönlendirme biçimlendirmesinde kullanılanla aynıdır. Sadece bir önemli fark vardır. Bir otamasyon sistem numarası ( AS ) kullanacaksınız.
Otomasyon sistemine sahip bütün routerlar aynı AS numarasını kullanmak zorundadır veya bu routerlar yönlendirme bilgisiyle bağlanamayacaklardır. IGRP yönlendirilmesinin nasıl açılacağını açıklayan bir örnek AS numarası olarak 10'u kullanmış.
RouterA #config t
RouterA [config] # router İgrp 10
RouterA [config- router] # network 172.16.0.0
Yukarıdaki yönlendirme komutlarındaki biçimlendirme RlP yönlendirilmesiyle aynıdır, tek fark IGRP, AS numarasını kullanır
IGRP uzak bir ağdaki 6 farklı bağlantı için denge kurabilir. RlP ağları denge kurabilmek için atlama sayısına sahip olmak zorundadır. IGRP nasıl denge kurabileceğine karar verirken bant genişliğini kullanırken

IGRP Yönlendirme Tablolarının Doğruluğunu Kanıtlamak (Verifying the IGRP routing tables)

Routerlar biçimlendirilirken, show ip route (ıp yönünü göster)komutuyla biçimlendirmenin doğruluğunu kanıtlamaya ihtiyacımız var.
2621A#sh ip route
Codes: C – connected, S-static,I- IGRP,R-RIP, M-[output cut]
T- traffic
Gateway of last resort is not set
YOL BİLGİSİ VERİ TABANININ OLUŞTURULMASI
Routerlar yol veritabanı (router database) denilen veri tabanlarını kullanır1ar. Bu tablolar, router'a intemetwork üzerinde bulunan bütün ağların kendi konumuna geri erişim bilgilerini tutar1ar. Bir router, bir paketi aldığında bu paket bulunduğu ağdaki bir istasyona ait ise istasyona iletmeli değilse, hedef istasyona ileti1mesi için başka bir routera iletmelidir. Karşıdaki router da başka routerlara ileterek sonunda paket nihai hedefe ulaşır.
Paketin bir routerdan diğerine geçirilmesi işlemine hop denilmektedir. Paketler gönderilen istasyondan hedef istasyonuna iletilene kadar belli sayıda hop geçmektedir. Bir çok routing protokolü ya da yönetim yazılım1arı hop sayısında bir sınırlama getirmektedir.
Bu yol bilgisi veri tabanının oluşturulması ve bakımı, router üzerinde bulunan üst katman protokolleri tarafından yapılmaktadır. Bu yol yönetim programı belirli bir yol belirleme protokolü kullanmaktadır .
Routerlar paketleri, a1t katmandaki protokollerden bağımsız olarak ağ adreslerini kullanarak ağlar arasında yönlendirilir. Ağ adresleri fiziksel adreslerden farklıdır. Ağ adresleri hiyaraşik bir yapı sergilerken, buna karşılık fiziksel adresler düz (flat) formdadır. Bunun anlamı ağ adresi tek bir birimi değil, tüm ağı tanımlar.
Routing örneği
Router'1arın ağ katmanı protokollerini ve ağ adreslerini kullanarak nasıl routing işlevini yerine getirildiğine ilişkin aşağıda bir senaryo verilmiştir.
Şekilde, ağ 1 ' deki A İstasyonu , ağ 4 ' deki B istasyonuna veri göndermek istemektedir. A ve B istasyonları ile Rl, R2 ve R3 router'larında IP ağ katmanı protokolü çalışmaktadır. 1 nolu ağlar arasında Token _Ring ve X.25 kullanan 2 ve 3 nolu ağlar bulunmaktadır.
Şekil2- de verilen rnekte A istasyonu üzerinde çalışan IP, uygulama verisi üst katrnandan alır ve üzerinde gerekli işlemleri yerine getirip bir alt katmana paketi bırakır. Bu aşamada yapılan temel işlem üst katman verisine intemetwork üzerinde route edilebilir nitelik kazandırma işlemidir. Bunun temini için, paket içine ağ katmanı mantıksal değerlendirmelerine yardımcı olacak bilgilerde yerleştirilir. Sonuçta verinin başına bir ağ katmanı protokol başlığı yerleştirilir.

Şeki1-2 de sadece verinin ön kısmına mantıksal ağ adreslerinin yerleşimi gösterilmiştir Burada İki mantıksal ağ ağ adresi verilmiştir. Bunlardan ilki hedef istasyonun mantıksal ağ adresi ardından ikinci, kaynak istasyonunun mantıksal ağ adresidir. Bu adresler, bu paket hedefe ulaşıncaya kadar asla hiçbir router tarafından değiştirilmezler.
NOT: Eğer ortada farklı ağ protokolleri ile bu paketin taşınması gerekiyorsa ve yine ortamda bir gateway var ise tüm paketlerin değiştirilmesi söz konusu olabilir.
Ağ katmanıb protokulü Iphedef adrese baktığında hedefin kendisinedoğrudan bağlı bir ağa ait olmadığını görür bu durumda bu paketi göndereceği bir aracı router'ı yol tablosuna bakarak tespit eder .
Paketin ilk uğrak yeri belirlendikten sonra alt katman protokolüne, bazı yardımcı protokollerin de yardımıyla (ömeğin ARP), bir frame oluşturması isteği iletilir. Alt katman protokolü (ömeğin ethemet) IP den aldığı pakete kendi baş1ığını ekleyerek ortama bırakır. Veri bağlantı katmanı protokolü fiziksel adreslerle birlikte (ömeğin etemette) bir CRC hata kontrol bilgisi de ekler. Hedef istasyonun fiziksel adresini elde etme işlemi Veri - bağlantı katmanı protokolünce yapılamaz.

NOT: hedef fiziksel adresin elde edilme yöntemi ve ağ katmanı protokolünün üst katmandan gelen veriyi değerlendirme tarzı protokole özeldir. Genel olan işlemler ağ katmanında üst katrnansan gelen verinin router'lar caroute edilebilir halde başlıklandırılması ve bir yardımcı algoritma ya da protokol ile ilk durağın (router'a doğrudan bağ1ı bir hedefse hedefin) fiziksel adresinin elde edildiği ve nihayetinde Veri -Bağlantı katmanı protokolünün Fiziksel adresleri kullanarak ortama bakılacak frame ' i yaratmasıdır.

NOT: Paketler fiziksel ve Veri -Bağlantı Katmanlarından iletilmek için, fiziksel adreslerine gereksinimleri vardır. Bunun için, Ağ katmanının, mantıksal adreslerini fiziksel adreslerle desteklenmesi gereklidir. Bu işleme adres çözümlenmesi denir. Ömeğin intemet protokolü, ağ üzerindeki bütün birimlerin fiziksel adreslerini öğrenmek için, Address Resolution Protocol ( ARP ), kullanmaktadır.
Yine ömeğimize dönecek olursak, IP protokolü bir paket oluşturur ve buna ağ katmanı baş1ığına ekler. Başlık'ta hedef (4B) ve kaynak (lA) ağ adresleri bulunmaktadır. IP, Veri-Bağlantı katmanı protokolüne, frame'in hedef fiziksel adresinin Rl router 'ının adresi olması gerektiğini bildirir.
Rl Router'i ağ trafiğini sürekli izlemekte ve kendisine fiziksel olarak adreslenmiş freme'ler olup olmadığını takip etmektedir. Bu yolla Rl router'ı, A istasyonunun ortama bıraktığı ve kendisine adreslenmiş frame'i 1 numaralı ağdan a1ır. Frame Router içerisinde önce Veri-Bağlantı katmanına daha sonra da Ağ katmanına iletilir. Rl router'ına doğrudan bağ1ı olmayan 4 numara1ı ağa iletilmesi gerektiğinde yol tablosuna bakmak suretiyle karar verir.
Bu durumda, Rl, yol tablosundan R2 router 'ının 4 nolu ağa erişmek için, tek yol olduğunu ve iki hop uzak1ıkta (kendiside dahi1) olduğunu görür. lntemet protokolü, paketi tekrar veri bağlantı katmanına gönderir ve bu paketinrouter R2 'ye gönderilmesi gerektiğini Veri_Bağlantı katmanı protokolüne bildirir. Rl'İN ÜZERİNDE BULUNDUĞU Token ring'in Veri-Bağlantı ve fiziksel katmanları yeni bir frame oluşturarak iletm ortamı üzerine bırakır.
Router R2 ,frame'i 2 nolu ağdan alır .R2 'nin intemet protokolü ,paketi veri bağlantı katmanından alır ve ağ başlığının mantıksal adresine bakar ve kendisinİn fiziksel olarak bağlı oJmadığı bir ağa gönderileceğini görür.
R2 paketi ,4 numaralı ağa göndermek için yol tablosuna bakar .Y 01 tablosunda bir hop uzaklıkta bulunan R3 router'ının ,paketi 4 numaralı ağa iletilebileceği bilgisi bulunmaktadır.R2'nin IP protokolü ,paketiR3 router'ına iletilmesi için tekrar Veri Bağlantı katmanına iletir.



Yönlendiricilerde, optimum yolun buluna bilinmesi için yönlendirme algoritması koşar; bu tür algoritmalar, en İyi yolun belirlenmesinde ku1lanılacak parametrelerin tutulduğu bir yönlendirme tablosu (routing table) sahiptirler. Yönlendirme tablosu, algoritma uyarınca, ağ sürekli sorgulanarak güncel1eştİrilir. En uygun yolun belirlenmesi için birçok algoritma vardır ve bu algoritmalar en uygun yolu belirleyebilmek için yol uzunluğu

R3 , R2 'den frame'i alır. R3 router'i üzerindeki intemet protokolü, frame'i veri bağlantı katmanından alır. Ağ katmanı başlığındaki mantıksal adresini elde eder ve hedef istasyonunun doğrudan ağa bağlı olduğunu görür. Daha sonra mantıksal adrese bakıp ARP aracılığı ile fiziksel adresini belirleyerek ortama bırakılmasını sağlar.
Artık frame içinde nihayi hedef istasyonunun fiziksel adresi bulunmaktadır .
asyonu üzerinde üzerinde çalışan intenet protokol grubu, Veri-Bağlantı katmanından paketi alır daha sonra mantıksal adresine bakarak, paketin kendisine gönderildiğini anlar. Ağ katmanı başlığını atar ve paketin veri kısmını üst katmanlara iletir.


Tunelling, bir ağ katmam protokolünü, başka bir ağ katmam protokolünü kullanan router1ar üzerinden, B ağ katmam protokolü İçinde göndermektir. Bu İşleme bazen kapsülleme ( encapsulation) ismi de verilmektedir.
Ömeğin IPX paketleri, IP paketleri İçine gömülebilir ve IP router1ar ku11anılarak gönderebilir .





Tunnelingin çaıışması için, kaynak ve hedef ağlardaki routerların tunnelingi desteklemesi gerekmektedir. Bu routerların paketi kapsüllemesi ve karşı tarafa kapsülün tekrar açılması için gereklidir. Örnekte, IPX paketi, kaynak router tarafından IP paketi içine kapsüllenmekte, hedef ağıp routerında kapsül açılmaktadır.

YOL BİLGİSİ VERİ T ABANININ OLUŞTURULMASI
Routerlar yol veritabanı {router database) denilen veri tabanlarını kullanırlar. Bu tablolar, router'a intemetwork üzerinde bulunan bütün ağların kendi konumuna geri erişim bilgilerini tutarlar. Bir router, bir paketi aldığında bu paket bulunduğu ağdaki bir istasyona ait ise istasyona iletmeli değilse, hedef istasyona iletilmesi için başka bir routera iletmelidir. Karşıdaki router da başka routerlara ileterek sonunda paket nihai hedefe ulaşır.
Paketin bir routerdan diğerine geçirilmesi işlemine hop denilmektedir .Paketler gönderilen istasyondan hedef istasyonuna iletilene kadar belli sayıda hop geçmektedir. Bir çok routing protokolü ya da yönetim yazılımları hop sayısında bir sınırlama getirmektedir.
Bu yol bilgisi veri tabanının oluşturulması ve bakımı, router üzerinde bulunan üst-katman protokolleri tarafından yapılmaktadır. Bu yol yönetim programı belirli bir yol belirleme protokolü kullanmaktadır.
ROUTING PROTOKOLLERİ VE ALGORİTMALARI



Yol belirleme (routing) protokolleri aracılığı ile, doğrudan bağlı ağlarda, şu işlevler yerine getirilir.
• Yolun belirlenmesi (hangi routerlar üzerinden aktarım yapılacak?)
• Sürekli olarak yol bilgilerinin güncellenmesi.
• Bozulan ya da devre dışı kalan yollar için uyarı mekanizmalarını devreye sokup diğer yol belirleme işlevini yerine getiren birimlerin uyarılması.
• .Tüm yol belirleme görevini yerine getiren routerların sürekli olarak ağ konusunda bilgilendirilmesi (özellikle yeni açılan bir router ya da istasyonun bilgilendirilmesi gerekir.)
Bu bilgiler her routerın yol bilgisi veri tabanında saklanırlar. Router paketi başka bir ağa göndermeden önce bu bilgileri kullanır.
Not: Yol belirleme protokolleri, ağ katmanı protokolleri ile aynı değildir. Örneğin IPX ağ katmanı protokolü, RIP-Routing Information Protokolünü kullanarak yol belirlemesi yapar . Benzer şekilde IP , RIP ya da OSPF protokolünü kullanmaktadır.
Routing protokolleri, aşağıdaki algoritmalardan biriniku1lanırlar.
• Distance vector algoritması
• Link state algoritması
Bu iki yol belirleme algoritması, routing veri tablolarını oluştururken, yöntemler belirler ve paketleri gönderirken de en iyi yolun bulunabilmesi konusunda ağ katmanı protokolüne kaynak sağlarlar. Kullanılan birçok yol belirleme protokolü iki algoritmadan birisini ku1lanmaktadır. Böylece routerları kullandıkları algoritmaya göre sınıflandırmak mümkündür.

Distance V ector Algoritması
• Yol belirleme işlemini ikinci elden gelen bilgi ile yapar.
• Yol değişikliklerini diğerlerine göndermeden önce tekrar hesaplama yapar.
• Yol değişik1iklerinin de algılanması yavaş olmaktadır. En iyi yolu bulurken maliyet hesabını kullanır. Her zaman en son bilgiyi ku1lanır.
Distance vector algoritmasını ku1lanan router, kendi yol bilgisi tablosunda, komşu routerlardan gelen bilgiye göre diğer ağlara olan yolları belirler. Eğer komşu router, X ağına ulaşmak için 3 hop geçilmesi gerektiği bilgisi gönderirse, router kendisinin erişmesi için 4 hop atlaması gerektiğini anlar .Eğer bir ağa erişmek için birden faz1a yok varsa, router en az maliyetli yolu kullanır.
Distance vector routerlar ikinci el bilgiyi kullanırlar .Router tablosunu, komşu routerlardan (doğrudan bağlı olduğu) aldığı bilgilere göre doldurur. Yol bilgisi tablosunu hesapladıktan sonra, tablosundaki bilgileri diğer routerlar ile paylaşır ve diğerleri de kendi tablolarını oluşturur.